Beschaving

Iedere week publiceert tijdgeestonderzoeker Farid Tabarki een column in Het Financieele Dagblad, over een breed scala aan onderwerpen. Thema’s zoals innovatie, de samenleving en het economische systeem komen hier aan bod. De column verschijnt ook wekelijks op onze website. Wil je meer columns van Farid lezen? http://fd.nl/auteur/farid-tabarki

Beschaving
21 maart, 2018

Leven als God in Frankrijk — wij gewone stervelingen zouden het graag willen, maar Franse presidenten doen dat gewoon. Emmanuel Macron, met een steviger greep op zijn land dan welke president ook sinds Charles de Gaulle, maakt van zijn verheven status gebruik. Niet voor een schouwspel van Frans nationalisme of grandeur, maar juist om hoognodige hervormingen door te voeren. Zo wordt het nog wel eens wat met het land van de levensgenieters, en tevens met Europa.

Dat had niemand voorspeld, ook Politico niet. Deze toonaangevende online nieuwsorganisatie merkte enigszins verbaasd op dat Macron met zijn beleid om ‘de mensen te beschermen, niet de banen’, weleens een krachtig recept tegen het populisme in handen zou kunnen hebben. Voor verstandig beleid keken we altijd naar Duitsland, maar Merkel kan met haar moeizaam tot stand gekomen ‘hernieuwde’ Grote Coalitie nauwelijks nog een potje breken.

Frankrijk is dus ineens Europees koploper. Wat doet het land nog meer goed? Ik zag laatst een interessante lijstje voorbijkomen. Fransen besteden dagelijks dik twee uur aan eten en drinken en is volgens een OESO- rapport daarmee de Europese nummer één. Wij bungelen met één uur en tien minuten op de vier na laatste plek; zelfs de Zweden besteden meer tijd aan deze bron van levenskunst en saamhorigheid.

U kunt tegenwerpen dat de ‘cuisine Française’ een bij uitstek conservatief bolwerk is, vol ouderwetse etiquette. Erkende Franse topchefs dragen een mal kraagje met de Franse driekleur, terwijl ze bijvoorbeeld ganzenlever bereiden. Of (al mag het niet) een ortolaan, een vetgemest vogeltje dat de Franse president Mitterrand graag verorberde, met botjes en al en een servet over het hoofd tegen het rondspattende vet.

Knap dat Macron, die gisteren een bezoek bracht aan de koning en Rutte, de Republiek in beweging heeft gekregen. Hij pakt behalve het verstikkende arbeidsrecht ook het onderwijssysteem aan. Het baccalauréat (eindexamen), door Napoleon ingevoerd in 1808, wordt eindelijk vernieuwd. Nog steeds met een filosofisch essay, maar tenminste met een cijfer dat voor 40% afhangt van de prestaties van de laatste twee jaar. De hoge jeugdwerkloosheid schreeuwde om zo’n hervorming, maar deed dat al langer terwijl een passende reactie uitbleef.

En Macron gaat óók notoire belastingontwijkers publiekelijk aan de schandpaal nagelen. De crème de la crème moet zich eindelijk zorgen gaan maken.

Nederland zou een stuk beschaafder zijn als het ophield met het uitdelen van fiscale douceurtjes aan het (internationaal) bedrijfsleven. Verder moet Rutte-3 vaart maken met onderwijshervormingen onder de noemer Curriculum.nu, waar staatssecretaris Sander Dekker in het vorig kabinet mee is begonnen.

Echt beschaafd worden we echter pas als we het broodje kaas vervangen door een liefdevol bereide en met aandacht geconsumeerde lunch.